1313
6 juni 2016
Laat ik bij de start van mijn vakantieserie beginnen met het slot. Slot Kalø om precies te zijn, hét slot van Oost Jutland, Denemarken.
Het is gebouwd in 1313 en volgens sommigen is dat vragen om problemen. Er zijn landen waar gebouwen staan zonder dertiende verdieping en hotels waar de kamernummers van 12 naar 14 overgaan. In vliegtuigen wordt in de nummering van de zitplaatsen het getal 13 overgeslagen en dan zou de Deense koning Erik Vl ongestraft in 1313, dat is twee maal dertien, zijn kasteel kunnen bouwen bij Kalø? In 1320 moest ie ‘m al gedeeltelijk afbreken en zie wat er van geworden is: een slotruïne.
Halverwege de vijfhonderd meter lange middeleeuwse kasseienstrook die naar het eiland met het kasteel leidt, komt een aantal ingezetenen van Kalø me tegemoet. Het zijn de naamgevers van dit schiereiland. De naam Kalø is afgeleid van Kalv, het Deense woord voor kalf, en ø, wat staat voor eiland. Kalfseiland dus.
Eerder bezocht ik de slotruïne in 2013. En niet tot mijn genoegen zie ik dat de eerst zo pure, authentiek vergane slottoren een uitstulping heeft gekregen in een van de kijkgaten. Ik vrees het ergste en mijn vrees blijkt terecht.
De toren is in de tussenliggende jaren voorzien van een trap met uitzichtterrassen aan twee zijden van de ruïne. Ik heb hem beklommen en de uitzichten bekeken. Het geeft een beeld van de ligging van de kasteelmuren en verder een weids uitzicht op zee. Maar ja, hoeveel weidser wordt een uitzicht op zee door er vanaf een toren op te kijken. Voor mij doet dit de sfeer van de ruïne, waar in de jaren 1518 en 1519 de latere Zweedse koning Gustav Vasa gevangen heeft gezeten, teniet. Zo wilde ik het niet in pixels mee naar huis nemen, dus ik moest op zoek naar een plek om de ruïne vast te leggen in een sfeer die ik passend vind.
Dit werd de plek en voor één keer klonk het rauwe gekraai van de rond de toren zwevende kraaien me als muziek in de oren.
Wat een sprookjesachtige decors. Vooral die koeien bij het water zijn prachtig.
Denemarken en sprookjes horen bij elkaar. Dat zal je later in de serie ook nog wel zien. Veel zee, heuvels, pittoreske plaatjes, geschiedenis, bossen: denk dat jij je hier erg thuis zou voelen.
Mooie foto’s!
Ach, dat verhaal van de dertiende?
Geluk zit vaak in onverwachte hoek.
Zonnige groet,
Een nog altijd geaccepteerd bijgeloof anno 2016, kijk maar eens in de sport. Een vriend van me heeft 13 als geluksgetal en weet bijna iedere cijfercombinatie terug te rekenen naar het getal 13. En als dat niet lukt, dan deugt de combinatie niet.
Het eind van de reis begint goed met interessante info van dit fraai kalfsschiereilandje
Vooral de laatste spreek tot verbeelding.Ben benieuwd naar de rest van verslag en
foto,s.
gr Jeff
De rest volgt…gestaag. Als jij aan je Limburgse serie toe bent, is deze ook wel klaar.
Groet,
Robert
Pingback: Een beetje Hamlet in Hornslet – De wereld in pixels….