
49er races in Lelystad
28 augustus 2016
Je had me vóór vandaag ook niet hoeven vragen wat een 49er is, maar na een bezoek aan Lelystad vanmiddag en dankzij de Wikipedia ben ik nu helemaal op de hoogte. De 49er wordt ook wel een skiff genoemd en is sinds begin deze eeuw het snelste zeilbootje dat mag deelnemen aan de Olympische Spelen. Nu zijn de Spelen voorbij en is er de komende week van 30 augustus tot 4 september het wereldkampioenschap 49er voor de jeugd tot 23 jaar én voor de vrouwen, in de Bataviahaven in Lelystad .
Ik kwam er om uit te waaien na een paar bloedhete dagen binnen te hebben doorgebracht en bij het betreden van de haven woeien Scandinavische, Britse en Zuideuropese klanken me met de westenwind tegemoet. Een aantal deelnemers van het toernooi stond in een rij te wachten voor de hellingbaan om hun boot te water te laten.
¡Numero Seiscentos ochenta y tres! wat rrrolt dat Spaans toch lekker als het snel wordt uitgesproken. Hier rolt het Spaanse skiff het water in; een lichtgewicht bootje, verbreed met vleugels waarop de zeilers met hun voeten kunnen steunen. Erg windgevoelig en er stond een flinke wind vandaag.
Op het water én op de kade, waar deze Fin (dacht ik gezien te hebben) al is omgegaan, terwijl zijn boot nog op de kar stond. Op het water zal hij het vast beter doen.
De Spanjolen kiezen inmiddels het ruime sop, gevolgd door de Italianen.
Die met met ogenschijnlijk groot gemak snelheid maken, maar een klein foutje in deze harde wind is genoeg…
om die soepele Italian style wat te relativeren….en de boot ligt op zijn kant.
Dit schip moest door de hulpdienst van het Markermeer gehaald worden, waar één van de zeilen is achtergebleven.
Ook al heb ik weinig met zeilen, als de vrouwen van start gaan ben ik voor Spanje. Ik heb ze niet zien varen, maar na deze achterwaartse glimlach ben ik gesmolten. Galiciërs zijn het, uit de regio waar ook Santiago de Compostella ligt. Ze zullen niet ongezegend van huis zijn gegaan, maar vooruit, mijn zegen hebben ze ook.
Lees ik nu hier een vorm van het gezegde ‘De beste stuurlui staan aan wal’? Al is het met een fotocamera om zijn nek…
Staat je helemaal vrij.
Aparte zeilboten met de wings aan de zijkanten.Nooit eerder gezien
Maar door de grotere oppervlakte zijn ze sneller.Lekker uitgewaaid
na de hete dagen in iedergeval.
gr Jeff
Ik weet niets van zeilen, maar zie wel eens wat voorbij varen. Deze bootjes had ik nog niet gezien. Ik denk dat je ze aan de kust, waar jij zo graag komt, ook niet zult zien. Markermeer windkracht zes a zeven leverde ze al behoorlijk wat problemen op. Dan lijkt me een zeegang me wat gewaagd, maar ja, het gaat ze vaak wel om de kick he?
Lijkt me een fantastische sport om zelf te beoefenen. Als kind genoot ik al van de ‘gewone’ zeilboten op het Zwet; één keer mocht ik meevaren, het zal met deze skiffs nog spannender zijn en niet alleen voor lieftallige Spanjaardinnen. Hahaha…
Het is spectaculair, zeker bij veel wind. En je moet elkaar goed aanvoelen op zo’n bootje; ik vond het knap wat ze deden.
Morgen start het kampioenschap met, volgens teletekst…… windkracht 1!!! Donderdag de sterkste wind, kracht 3.
Arme señoritas!
Die redden zich wel, met spannende glimlachjes . 😀
Hahahaja…dat gaat ze overal goed af 🙂
Dank voor de oplossing Robert, ik ben er weer!
Een race op vreemde zeilbootjes levert toch een paar mooie foto’s, gezegend met een mooie glimlach op het einde.
Jorwelkom….ook wel u zijt wellekome! 🙂 …om in de gezegende zondagse sfeer van dit blogje te blijven.