Burcht van Kuinre

Bij de inpoldering van de noordoostpolder werd het visgebied van het Overijsselse vissersdorp Kuinre drooggelegd, maar kwamen ook de restanten van een daar al lang vermoed, verzonken oud kasteel tevoorschijn. De burcht van Kuinre.

De eerste Kuinderburcht werd in de twaalfde eeuw gebouwd en bewoond door de Heren van Kuinre. Dienaars van de bisschop van Utrecht en tevens zeerovers, die de strategische plek van dit kasteel gebruikten om schepen op de Zuiderzee te overvallen, tol te heffen en opvarende kooplieden te gijzelen voor losgeld. Over strijdigheid van nevenfuncties werd in die tijd nooit gerept en van klokkenluiders viel ook niet veel te verwachten. Die hadden duidelijke opvattingen over hun werk. Zij luidden klokken, trokken daarvoor aan een touw en deden niet meer dan dat. De middeleeuwen waren wat dat betreft veel overzichtelijker dan nu.

In 1406 was er een grote overstroming in Kuinre, waarbij het dochtertje van de Heer van Kuinre om het leven kwam. Een verlies dat deze stoere roofridder hard raakte. Hij kon het niet verwerken en meende haar na haar dood nog regelmatig op zijn landgoed waar te nemen. Waarschijnlijk danken het landgoed en daarmee het huidige Flevodorp dat de ruïne binnen zijn grenzen heeft hieraan hun naam: Luttelgeest (kleine geest). Een andere verklaring is ook mogelijk – een verwijzing naar de zandgrond (= geestgrond) die hier lag –  maar die is veel minder romantisch.

De huidige ruïne is een reconstructie van een deel van het kasteel en de fundamenten daarvan. De echte fundamenten liggen op deze plek nog altijd onder de grond. Het kasteel was een mottekasteel; gebouwd op een kunstmatig opgeworpen heuvel (=motte).

Uitzicht op de kasteelruïne vanaf de voormalige vuilnisheuvel, die nu dienst doet als uitzichtpunt.

Misschien is het voor de dolende Herendochter; in het Kuinderbos liggen verschillende wandelroutes die kinderen zullen aanspreken: zoals het Zeven Dwergenpad en de Harry Potter route. Natuurlijk opgeleukt met de nodige vrolijke houtsnijwerken.

Ook ligt er een ‘Oude Havenroute’ en daar ben ik dol op. Vergane havens……en dito houtsnijwerken. Volgende keer meer hierover.

http://www.flevolanderfgoed.nl/