‘Het wordt een schone tour dit jaar…!” had de schim van een renner me toegeroepen voordat hij verdween in de bossen bij Drie op de Veluwe. Zie mijn blog van 23 mei jl. Eigenlijk was zijn boodschap wel duidelijk. Hij had het niet over doping. Een frisse nieuwe generatie zit nu in het peloton en die zal hebben geleerd van zijn voorgangers. Over dopinggebruik door deze renners horen we pas over 10 jaar weer.
Nee, de renner bedoelde: het wordt een groene Tour dit jaar. Niet voor niets dat ik hem tegenkwam op de Veluwe. En inderdaad de Tourorganisatie A.S.O. (Amaury Sport Organisation) legt dit jaar sterk de nadruk op wat zij zelf noemt: ‘duurzame ontwikkeling’.
Dat betekent minder brandstofverbruik en CO2 uitstoot tijdens de Tour de France: in de volgkaravaan moet gecarpoold worden om het aantal auto’s te beperken en de maximumsnelheid van auto’s en motoren op het parcours wordt 80 kilometer per uur.
Om zwerfvuil tegen te gaan krijgen de renners extra zakjes in hun tenue om hun lege verpakkingen en drinkflesjes in op te bergen. En de organiserende gemeenten, zoals Utrecht tijdens de ‘Grand Depart’, moeten op eigen kosten containers en afvalbakken langs het parcours plaatsen, het afval gesorteerd afvoeren en rapporteren aan de A.S.O. over de hoeveelheid afval die is verwerkt.
A.S.O zelf doet overigens niet aan het openbaren van cijfers die de Tour in een milieuonvriendelijk daglicht kunnen stellen en verstrekt bijvoorbeeld geen exacte cijfers over het aantal voertuigen dat bij de tour de France betrokken is.
Dan doe ik er na een uurtje googlen maar eens een gooi naar:
- De gemeente Utrecht is contractueel verplicht om parkeerruimte beschikbaar te stellen aan rond de 2000 auto’s, waarmee de organisatie naar ons land komt. Een groot deel van die auto’s wordt ingezet voor het volgen van de etappes door ploegleiding, VIP’s, verslaggeving. En bij iedere etappeverplaatsing moeten al deze auto’s weer de weg op om de volgende startplaats te bereiken.
- De reclamekaravaan bestaat uit ongeveer 160 versierde auto’s, motoren en trucks. Zij moeten de feestvreugde bij het publiek aanwakkeren en geven daarbij gedurende de hele Tour voor zestien miljoen euro aan cadeaus weg van 33 sponsoren in een drie kwartier durende optocht. Een groot deel van deze cadeaus of hun verpakkingsmateriaal verdwijnt nog diezelfde dag – is te hopen – in het gescheiden afvalcircuit van de organiserende gemeenten.
- Tijdens de tijdrit rijdt er met elke renner een auto mee, dus dat komt deze zaterdag neer op 198 volgauto’s.
- Tijdens de touretappes rijden er gemiddeld 260 cameramensen mee, voor een groot deel op de motor. Daarnaast rijden er motoren met (radio-)verslaggevers en fotografen en is er een onbekend aantal auto’s en motoren van politie en verkeersregelaars op het parcours om de etappe in goede banen te leiden.
- De tour wordt minimaal gevolgd door vier helikopters en twee verbindingsvliegtuigen om de uitzendingen mogelijk te maken. Hoe dat werkt kan je zien op de site Cyclingtips. Volgens de site van Vliegveld Hilversum, waarvandaan de helikopters opstijgen, zijn het deze zaterdag zelfs zeven helikopters en 4 vliegtuigen. Mogelijk wordt ook een aantal van deze helikopters ingezet voor een handje vol VIP’s, dat diep in de buidel tast om de Tour vanuit de lucht te kunnen volgen.
Tja…..en dan heb ik het nog niet eens over de mobiliteit die dit evenement dagelijks genereert. Miljoenen mensen zoeken de finish- en startplaatsen op; duizenden campers volgen de tour en staan dagelijks gestald op een plek langs het parcours en reizen de volgende dag weer af naar een andere plek.
Het is een prachtsport, ik houd ervan en geniet van de beelden die ik ieder jaar voorgeschoteld krijg. En de renners, schoon of niet, verrichten hun inspanning zonder noemenswaardige milieubelasting.
Juist daarom had ik me nooit zo gerealiseerd dat ik naar een sport zat te kijken, die waarschijnlijk zelfs stukken vervuilender is dan bijvoorbeeld de voor mij veel te lawaaiige auto- en motorsport. En ik heb het nu alleen over de Tour de France, maar er bestaan ook nog de klassieke dagkoersen en de rondes van Italië, Spanje, België, Zwitserland, Eneco Tour et cetera et cetera…….tel al die milieugevolgen eens bij elkaar op. Ik zou het uitzoeken, beloofde ik in mijn blog van eind mei. Welnu, dat heb ik gedaan voor zo ver mogelijk. Nu heb ik het van me afgeschreven en steek ik de komende dagen mijn kop weer in het zand.
Vanaf het lanceren van deze ‘post’ geniet ik gewoon drie weken lang van de beelden van Tour de France 2015!!!!
Maar stiekem ben ik wel nieuwsgierig geworden naar de milieugevolgen die dit soort populaire en met grote belangen omgeven commerciële sporten hebben. Misschien tijd voor een structureel onderzoek, wereldwijd, dat jaarlijks wordt afgesloten met de publicatie van een ranglijst met de meest vervuilende sportevenementen ter wereld. Wat dan moet leiden tot een competitie onder de evenementenorganisaties om ieder jaar weer lager op die ranglijst te eindigen.