De kop van het oude havenhoofd van Kuinre. Voor de drooglegging van de Noordoostpolder lag hij midden in het water van de Zuiderzee.
Een eind van de Kuinderhaven af, maar deze lange strekdammen waren nodig om de schepen door de op deze plek verzande bodem van de Zuiderzee te loodsen. Twee lichtmasten stonden er op het rechter havenhoofd. Als de schipper die twee in lijn met elkaar voor zich had liggen, dan voer hij veilig de haven in.
De strekdammen en lichtpunten zijn door vrijwilligers weer in ere hersteld. Maar het onderhoud vergt ook inzet en middelen.
Daar lijkt het nu aan te ontbreken, jammer. De begroeiing komt door de basaltblokken opzetten en het hout van de havenlichten raakt verweerd.
De haven van Kuinre ligt nog steeds in Overijssel, maar de havenhoofden in de de provincie Flevoland. Wie is er nu verantwoordelijk voor het behoud van dit stuk geschiedenis?
In het Kuinderbos liggen verschillende wandelroutes, waaronder ‘de oude havenroute’. Een modderige route in deze tijd van het jaar. Het startpunt ligt bij de havenhoofden en dat is ook het enige raakvlak met de oude haven dat ik tijdens de route gezien heb.
Veel houtsnijwerken van de restanten van gekapte bomen onderweg. Vaak aangetast door het weer en door houtrot, maar voor een groot deel nog altijd mooi om te zien. Een drieluik:
