Voor wie mijn andere blog ook volgt is dit een herhaling. Maar deze foto’s gaan over mijn ‘lievelingseiland’, Schokland, en mogen hier dus niet ontbreken. Geen geschiedbeschrijving dit keer, daarvoor verwijs ik naar eerder gemaakte blogs. Bij het maken van deze foto’s werkte ik als een soort ‘stormchaser’. Hoewel het niet om een storm ging, maar om een stevige hagelbui, zoals ze vaker vielen dit jaar in het grillige april.
De bui kwam opzetten vanuit het noordwesten. Ik wachtte hem op de noordkant van het eiland op. De woonterp Emmeloord, waar de grote haven van Schokland lag. Deze foto is genomen vanaf het grafmonument bij de lichtwachterswoning.
Eenmaal in de tuin van de lichtwachterswoning was de bui alweer een stuk dichterbij gekomen.
En vanaf de zuidkant van de haven, waarvandaan je hier over de havenkom kijkt, zie je de richting die de bui gekozen heeft. Hij zal in zuidoostelijke richting over het eiland trekken.
Daarna ben ik snel naar de Middelbuurt gereden, waar het museum staat.
Daar zag het er al een stuk minder vriendelijk uit. Sterker nog, de bui was minder vriendelijk. Op weg naar mijn auto werd ik overvallen door een stevige hagelbui.
Maar eenmaal in de auto, op weg naar de Zuidpunt van het eiland reed ik onmiddellijk de bui uit. Zelfs op dit kleine eilandje van iets meer dan vier kilometer lang kan een bui blijkbaar plaatselijk zijn. Deze foto nam ik op de Zuidert, ongeveer een kilometer verwijderd van de Middelbuurt. Hier was geen druppel of hagelsteen gevallen en de bui die de Middelbuurt raakte, trekt hier weg in oostelijke richting. Waarschijnlijk heeft hij daarna zijn hart uitgestort in Kampen.
En ondanks dat grillige aprilweer dit jaar, liet de lente zich toch al behoorlijk zien.
Meer over Schokland en zijn geschiedenis: