De Flevopolder heeft meer geschiedenis dan direct zichtbaar is, ik schreef er al vaker over. Voordat de Zuiderzee ontstond door grote overstromingen in de dertiende eeuw, woonden hier mensen in een moerassig veengebied en de restanten van hun verblijf zijn op sommige plekken in de bodem teruggevonden. De moccasinachtige voetafdruk hierboven, gezet in een betonnen bankje bij een vuurplaats langs de Laakse Slenk, in het Hulkesteinse Bos bij Zeewolde, zal daaraan een aandenken zijn.
De Laakse Slenk was een prehistorisch watertje dat vanaf de westrand van de Veluwe via de huidige Arkemheenpolder in Nijkerk verder westwaarts liep. Twee geulen van die slenk ( slenk = geul) zijn aangetroffen in het Hulkesteinse Bos en in de omgeving daarvan zijn verschillende voorwerpen gevonden die wijzen op nederzettingen, die in de prehistorie rond deze plek moeten hebben gelegen.
De oorspronkelijke geulen zijn uitgegraven en uitvoerig onderzocht door archeologen. Nadat zij klaar waren met hun werk werden de slenken weer gedicht. Enkele meters naast de oorspronkelijk geulen – die vanwege hun archeologische waarde behouden moeten blijven – werd een nieuwe geul gegraven en onder water gezet. De huidige, ongeveer twee kilometer lange, Laakse Slenk.
Sindsdien is het een leefgebied voor libellen, watervogels en wilde koeien. Vogels heb ik veel gezien en vooral gehoord afgelopen weekend, maar van libellen nog geen spoor. Wel bromden enkele heel dikke en slome hommels langs me heen…. die hebben de winter dus overleefd. Dat belooft nog wat voor de zomer.
En kikkers zijn hier natuurlijk volop aanwezig. In ieder geval in de zomer. Aan het einde van de slenk kwaakt daar dan volcontinu een enorm kikkerkoor en als je tijdens de wandeling er naartoe wat dicht op het water loopt, springt er bij iedere stap die je zet wel één in het water. Maar dat is in de zomer. Nu zijn ze er wel, maar ze zijn nog wat stilletjes en klein in getal en af en toe hoor je een plonsje.
Ook de middeleeuwen en latere geschiedenis hebben sporen nagelaten bij de Laakse Slenk. Zoals scheepswrakken die hier op de bodem lagen van de Zuiderzee. De palen hierboven markeren precies de plek en de omtrek van een kogge die hier in de bodem is gevonden na de inpoldering. Over de geschiedenis van die kogge heb ik vorig jaar rond deze tijd geschreven in mijn blog Vergane schepen.
Een varende reconstructie van dit schip ligt nu in de haven van Kampen en wordt wel de Kamper Kogge genoemd. Niet te verwarren met de Kamper Kogge die onlangs uit de IJssel bij Kampen is gehaald.
Het water in de slenk staat nog hoog aan het begin van het jaar. Dit is normaal gesproken een paadje waarmee je de slenk kunt oversteken. De waterstand in het moerasachtige Hulkesteinse Bos is nu sowieso hoog. Hele stukken zijn nu onbegaanbaar zonder hoge laarzen, maar dat water trekt weer weg in het voorjaar. Als het droog blijft tenminste.
Hulkesteinse Bos. Ook zo’n naam die refereert aan een onzichtbaar stuk geschiedenis, maar dan van het ‘oude land’. Van kasteel Hulkestein, dat bij Nijkerk gelegen heeft. Door oorlogshandelingen in de 16e eeuw verwoest en de resten zijn opgeslokt door de Zuiderzee. Niemand weet precies waar, maar ze zouden nu in het Nijkerkernauw liggen, onder water. Op Google Earth zouden de resten te zien zijn. Bij laag water waarschijnlijk, als het bos ook weer gewoon toegankelijk is.
Staatsbosbeheerflevoland.wordpress.com/laakse-slenk