- Een nieuwe ster aan het blues-firmament, zo werd José Ramirez van de gelijknamige bluesband gisteravond aangekondigd, voor zijn optreden in het Heimathaus in Twist, Duitsland. Maar het blues firmament is een sterrenhemel waarvan de laatste sterren alweer lichtjaren geleden zijn gedoofd. De blues leeft nog nauwelijks en deze constatering had de jonge Costa Ricaan eigenlijk zelf al gedaan, zo vertelde hij, toen hij als puber in Costa Rica op zoek ging naar leraren die hem de blues konden leren spelen. Die waren daar niet, dus week hij uit naar de Verenigde Staten, naar Florida. Daar leefde het nog een beetje en kon hij leermeesters vinden…tussen de vele gepensioneerden die daar wonen en in sommige gebieden meer dan 50 procent van de bevolking uitmaken.
De blues – of: “bloezzz”, zoals mijn Duitse buurman, een liefhebber met wie ik mee was, altijd zegt – doet me een beetje denken aan WO 2. Ik weet, die vergelijking wordt de laatste tijd overal te onpas bij gehaald, maar toch maak ik hem: er blijven steeds minder mensen over die WO2 hebben meegemaakt en daar nog over kunnen vertellen. En zo vergaat het ook de blues.
De zaal van het Heimathaus was nog niet voor de helft gevuld en het publiek bestond volledig uit vijftig plussers, waarvan een enkeling nog met de up-tempo nummers kon mee swingen, ritmisch door de knieën zakkend aan een statafeltje en daarop een flesje bier om zich aan vast te houden. Vijftigplussers worden straks zestig-, zeventig- en misschien zelfs tachtigplussers. En daarna zijn ze weg. Over dertig jaar is er niemand meer om over de blues te vertellen. Behalve misschien José zelf, die tegen die tijd, zelf grijs geworden, waarschijnlijk wel eens in een documentaire mag optreden om te vertellen over zijn eenzaamheid aan de top in de gewelven van het verder uitgedoofde blues-firmament…..
Toch was het een leuke avond!
Categorie: Reizen
Bloezzz im Heimathaus
Posted by Robert On 17 oktober 2021