Ik ben weer terug in een waterland. In het veengebied langs de Eems in Duitsland. Een rivier die niet tot de grootste in Europa behoort, maar evengoed groots aftekent tegen de ‘Rio’s’ die door het land lopen waar ik het afgelopen jaar verbleef: Spanje.
Wil je daar een rivier vinden, dan moet je op zoek naar hoge vegetatie
en met een beetje geluk stroomt daar een ‘rio’ tussendoor.
Zoals de Rio Chicamo in de provincie Murcia.
Die zich hier op zijn indrukwekkendst laat zien. Het water verzamelt zich in het bekken en stroomt daarna weer dunnetjes door
langs rotsen en rietkragen.
En langs het onderzoekscentrum, dat is gevestigd op de plek waar vroeger een oude watermolen stond. Rivieren of Rio’s zó klein zijn blijkbaar een wetenschappelijk onderzoek waard.
Na het onderzoek kronkelt hij vrolijk tussen de bergen door en komt hij er bij het kleine berggehucht La Umbria weer tussenuit.
Daar overspoelt hij de weg soms na een forse regenbui, zoals hier. Maar in zijn gewone doen is het niet meer dan een stroompje dat rechts van de weg door een gootje loopt.
Serieus genoeg om er een brug overheen te bouwen,
maar nog altijd niet indrukwekkend. Zolang het niet regent, althans, en regenen doet het hier zelden.
Wil je rivieren zien, zoals we ze in Nederland en Duitsland kennen, dan moet je er geen problemen mee hebben dat het water van alle kanten kan komen…
en op je lens bijvoorbeeld.