De gierzwaluw

De Oostvaardersplassen en andere natuurgebieden tussen Lelystad en Almere zijn ervan vergeven: vogelobservatieplaatsen of vogelkijkhutten, zo je wilt. Het bosrijke Zeewolde beschikte daar nog niet over en ik werd dan ook erg nieuwsgierig, toen ik in het pinksterweekeinde tijdens een boswandeling in de verte een bouwwerk zag, dat wel eens zo’n kijkhut zou kunnen zijn.

En het wordt een kijkhut! Hij is op een haar na klaar. Nog wat kijksleuven maken met de kettingzaag, de rommel opruimen en begin juni de opening. Dat moet lukken.

Het heeft de contouren van een gierzwaluw, hoorde ik van een dorpsgenoot die daar toevallig ook was. Maar zoals zo vaak bij kunst in de openbare ruimte, moet je er boven zweven om de vorm goed te kunnen zien. En kunst is het, in toegepaste vorm, want het is een ‘designed’ gebruiksvoorwerp voor vogelaars. Bedacht door Rob van den Broek, een kunstenaar uit Zeewolde met een voorkeur voor hout. Hele stammen liet hij hier zelfs aanslepen. Meer van zijn werk is te zien op zijn site Robvdbroek.nl.

Ik heb mijn best gedaan om vanaf de grond op de details van deze rondstammige gierzwaluw in te zoomen en daarmee de omtrek van dit vogelontwerp zichtbaar te maken. Hoewel ik geen groot vogelkenner ben, denk ik kop en staart wel juist te hebben gelokaliseerd . Hier links meen ik in ieder geval de staart te herkennen. Dus aan het andere eind, bij de waterkant, moet de kop  geplaatst zijn.

Deze eerste ‘vogelkijkhut’ in het Horsterwold is mede gefinancierd met het geldbedrag dat de gemeente Zeewolde won bij de toekenning van de EDEN Award 2013, een Europese prijs voor ‘duurzame ontwikkeling van toeristische bestemmingen in Europa’. Het thema was dat jaar ‘Natuur voor iedereen’ en ik vermoed dat de aanleiding voor deze prijs was, de succesvolle herinrichting van het Horsterwold die tussen 2012 en 2013 heeft plaatsgehad en waarbij veel rekening is gehouden met de recreatieve waarde  van het bos door het aanleggen van wandelpaden en uitzichtpunten.

Een ontwikkeling die ik met de camera ben gaan volgen nadat de laatste werkzaamheden waren afgerond, eind 2013. Precies in die tijd begon ik (opnieuw) met fotograferen en het herstel van het landschap vond ik een mooi oefenonderwerp om met mijn camera te volgen. En het is nog altijd een plek die ik regelmatig bezoek, het hele jaar door. Al is het alleen al om van de rust, het landschap en die prachtige vogelkoren te genieten, want zangvogels hoor je er ook volop.

De bouw van deze Gierzwaluw is dus een welkome aanleiding voor me om eerstdaags met een aantal ’toen en nu’-blogs te komen.

Als laatste nog het uitzicht vanonder de bek van de gierzwaluw vandaan. De meeste vogelaars zullen het zo niet zien. Die zoomen in met hun enorme kijkers op alles wat snavels en veren heeft, in en uit het water duikt, zwemt en niet kan zingen. Geconcentreerd natuurlijk op het ontdekken van zeldzame exemplaren. Roep “IJsvogel!” en de gierzwaluw is alweer snel te klein.

De bloggende boswachters van Staatbosbeheer houden nauwgezet de stand van zaken bij. Wil je echt weten wanneer de Gierzwaluw klaar is: volg dan de blog achter deze link.