De overkant
25 november 2015
Nog eenmaal Kootwijk dan, of liever gezegd: het Kootwijkerzand, dat er al lang voor Radio Kootwijk was en nu de grote vlakte met zandverstuivingen is, die aan zijn voeten ligt.
Te overzien vanaf deze uitzichttoren, die denk ik wat schever op deze foto staat dan hij in werkelijkheid is, dankzij de vertekening door mijn groothoeklens. Maar ik ben er niet zeker van, misschien staat hij echt wel zo scheef.
Scheef of niet: de constructie oogt solide.
Op de plaat is precies nagetekend wat je voor je ziet. Als héél goed kijkt zie je héél in de verte aan de horizon achter het groen een héél klein grijs wriemeltje: gebouw A van Radio Kootwijk.
Het is te belopen vanaf hier. Goed voor de kuiten, lekker het tempo hoog houden, flink doorademen, zweten gaat vanzelf….
Maar er zijn er altijd die harder gaan natuurlijk. Hardlopers. Nee, daar win ik het niet van. Daarbij begon het ook nog te regenen, dus de rest van deze tocht bewaar ik voor beter weer, maar zonder fototoestel. Want als dat zand begint te stuiven……
Een Aardrijkskunde collega noemde dit zand ooit het overblijfsel van een milieuramp uit vroegere tijden.
Vreemd dat we er nu zulke mooie dingen inzien.
Verwonderde groet,
In Hulshorst – en misschien hier ook wel – hebben ze bos gekapt en begroeiing verwijderd om het landschap naar deze staat terug te brengen. Schijnt wel een eigen ecologisch systeem te hebben, maar niet sluitend. Uiteindelijk is er steeds menselijk ingrijpen nodig om het te behouden.
De kap bij Hulshorst heb ik gezien.
Mijn leerlingen tijdens een werkweek waren flink onder de indruk van deze natuur.
Regenachtige groet,
Mooie impressie van een stukje mooi landschap…
Dank je!
Een fraai stel zandvrije foto,s heb je neer gezet
van dit boeiende landschap Robert.
gr Jeff
In ieder geval is de camera dit keer zandvrij gebleven. Dank je Jeff!
Groet, Robert