
Denia te voet – de haven
3 maart 2017
Het was haar haven, waarmee Denia zich via Hollywood een plek op de wereldkaart verwierf. Vooral het zicht op de haven vanuit de zee, met daarachter de rots met het kasteel en de authentieke huisjes die tegen de berg opkruipen. Een aantal van die huisjes en straatjes is nog bewaard gebleven in de visserwijk ‘les Roques’ maar de lelijke hoogbouw die ervoor staat, onttrekt het aan het zicht.
De film John Paul Jones Jones – ter ere waarvan een merkwaardig Playmobielpoppetje ergens in een achterafstraatje bij de boulevard is neergezet – werd hier opgenomen in 1958 door de Amerikaanse regisseur John Farrow. Deze film over de van oorsprong Britse zeeman, die de eerste Amerikaanse marinecommandant tijdens de Amerikaanse revolutie werd en die zijn roerige zeevaartcarrière in Russische krijgsdienst als admiraal eindigde, zette dat in gang. Het karakteristieke havenplaatsje Denia was gespot en werd daarna het decor van films als De Drie Musketiers; De Vier Musketiers; Cervantes; Java, East of Krakatoa; HMS Defiant en Billy Budd.
De Hollywood-Dollars maakten hongerig, evenals de toeristenstromen die de films genereerden. Toeristen brachten serieuze peseta’s in het laadje, maar moesten ook worden ondergebracht en dat werd de dood in de pot van het vroeger zo authentieke vissersstadje Denia. De aanblik vanaf zee raakte verpest door steeds meer hoogbouw aan de rand van de kust en hoewel een aantal oude wijken daar nog steeds is terug te vinden, zou je er een film als Cervantes niet meer kunnen draaien.
Miguel de Cervantes (1547-1616). Schrijver van Don Quichot van La Mancha en misschien wel Spanjes grootste schrijver ooit. Hij heeft ooit voet aan wal gezet in Denia, maar in de film over zijn leven speelde die scene geen rol. Toch zijn er verschillende scenes voor die film in Denia opgenomen, maar daarin werd Denia gebruikt om de kust van Algiers uit te beelden, de plaats waar Cervantes vijf jaar in slavernij heeft doorgebracht.
De oude visafslag heeft plaatsgemaakt voor een moderne, maar blijft nog even staan, waardoor er nog wel nostalgische plaatjes van te maken zijn.
Je begeven tussen de vissersactiviteiten is niet meer mogelijk. De vissers meren tegenwoordig aan op een soort industrieterreintje. Achter hekken doen ze hun werk, daar liggen hun netten en toeschouwers zijn onbevoegd, dus niet welkom.
Aan de kade waar ze vroeger aanmeerden liggen nu jachten ter waarde van bedragen waarmee de Spaanse economie uit het slop getrokken kan worden.
De haven van Denia. Ooit een Romeinse haven, in de eerste eeuw voor Christus, en later haven van Deniyya, hoofdstad van een islamitisch koninkrijk dat tot 1244 regeerde over de Valenciaanse kust en Ibiza. Daarna kreeg het pas in de 19e eeuw weer een grote rol als handelshaven. Nu is het nog altijd een uitvalshaven naar de Balearen. Van hieruit met de veerboot naar Ibiza, Mallorca, Formentera of Menorca. Ben je het vasteland zat, dan kan je hier nog alle kanten uit dus!
Zelf zit ik inmiddels alweer aan de andere kant van de Montgo. Javea.
Boeiend om te lezen. Voor mij een ware ontdekkingsreis!
Voor mij ook 🙂
Er valt heel wat te vertellen over Denia, interessante wetenswaardigheden.
Zonde dat de plaats bedorven werd door de nieuwbouw.
Dat geldbrengende toeristen onderdak geboden werd is logisch, in die zin is de lelijke hoogbouw begrijpelijk. Maar dat er geen inzicht was, een soort van monumentenzorg, desnoods adviezen van filmmakers (die veel oog hebben voor iets moois), is juist onbegrijpelijk.
Dat ze nou net precies het attractieve aspect om zeep hielpen. Niet te snappen.
Ik ken het land nog niet goed genoeg om dat te kunnen verklaren, maar onder Franco heeft het toerisme alle kans gekregen om zo groot te worden. Kijk maar naar Benidorm, hoe dat van een klein vissersdorp tot een wanstaltig Europees Manhattan is geworden. Ook wel duidelijk dat projectontwikkelaars hier en grote vinger in de pap hebben en waarschijnlijk wat politici in de zak. Toerisme in Spanje is snel geld, anders dan bijvoorbeeld in Italië, waar misschien wat minder toeristen komen, maar ze geven meer uit. Ik ga daar vast meer over leren….
,n Beetje dom, dus?
Franco, bedoel ik.
Het huidige Spanje ook nog hoor. Ze bouwen nog altijd door en voort. De hele kustlijn staat al vol, dus dan ga je verder op de linie erachter. In de heuvels. Beschermde natuurgebieden steken ze in de brand, zodat het bouwrijp wordt (er was inderdaad wetgeving waarbij natuurgebied na een bosbrand zijn beschermde status verloor – die wet zou nu weer teruggedraaid moeten zijn) en daar zetten ze weer villa’s neer, hele gemeenschappen achter muren om de arme Spanjaarden er vandaan te houden. Trump kan hier nog wat leren 😉
Die is te hardleers, alleen maar geslepen☻
Het binnenland loopt langzamerhand leeg, de armen blijven over.
Bijna dramatisch te noemen.
Een bijna filmdecor en de toerisme problematiek er omheen.
Maar gelukkig nog veel moois te zien, door je fotowandeling
en achtergrond/geschiedenis verhalen.
Op naar Javea
gr Jeff
Javea of Xabia zit er ook alweer bijna op. De tijd vliegt en het lijkt erop dat we dicht bij een vaste woning zijn.
Ik kan niet wachten tot we daarover zekerheid hebben. Maar eerst nog naar Cartagena, je weet wel: de stad waaruit Hannibal vertrok met zijn olifanten om de Romeinen een pak slaag te geven. Heerlijk hier! 🙂
Goeds!
Robert