Loading...
X

Een plek waar je stil van wordt……

…zo heb ik Margraten vaak horen omschrijven. Afgelopen Amstel Gold Race nog door televisiecommentator Mart Smeets, die vervolgens aan sidekick Maarten Ducrot vroeg of hij er wel eens geweest is. Er volgde een aarzelend en plichtmatig ‘ja!” op deze vraag , waardoor ik twijfelde aan de oprechtheid van zijn antwoord. Maar of het antwoord juist was doet er ook niet toe. In zijn aarzeling op weg naar een politiek correct antwoord verried hij verdomde goed te weten wat voor soort plek Margraten is.

Vorige maand was ik kort in Limburg en eigenlijk gaat ieder bezoek aan het Limburgse Heuvelland wel een keer gepaard met een wandeling over het ‘American Cemetery and Memorial’ in Margraten. Ik ben geen fetisjist en niet overdreven bezig met de oorlog. Ik ben tamelijk opgewekt en ga niet ‘gebukt’ door het leven onder al het leed dat we elkaar aandoen op deze planeet. Maar de indruk die deze plek op me maakt is overweldigend en drukt me toch niet neer. Als ik dit zie, vergeet ik even alle dagelijkse beslommeringen en kan ik alles relativeren. Het heeft iets sereens en is verder niet te beschrijven.

En dat ga ik ook niet proberen. Deze plek is een concreet geworden, morbide belichaming van een oorlogsstatistiek. Het heeft een sinistere geschiedenis van aanvoer en verplaatsing; begraven en weer opgraven en vaak meerdere malen herbegraven van de lichamen van tienduizenden in oorlogshandelingen omgekomen jonge mannen.

Tot in 1949 al dit werk, dat in het door rassenscheiding gekenmerkte Amerikaanse leger grotendeels door Afro-Amerikanen werd verricht, voltooid was en de begraafplaats zijn definitieve invulling had.

8301 Amerikaans soldaten zijn er uiteindelijk begraven. 8301 wit marmeren kruisen staan symmetrisch en in waaiervorm opgesteld tegenover de hoog wapperende Amerikaanse vlag aan de kop van de  enorme grafvelden.

Ereplein met rouwende moeder

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En op de muren aan weerszijden van de toegang naar de begraafplaats, langs het Ereplein,  staan nog eens de namen van 1722 vermiste Amerikaanse soldaten.

In totaal staan dus 10023 namen op Margraten vermeld. Namen van gevallenen en vermisten, verspreid over de muren en de stenen kruisen en Davidsterren op het veld.

Margraten, april 2015

 

Margraten, april 2015

 

Foxtrot CompagnieIeder jaar op de laatste zondag in mei – de dag voor Memorial day –  wordt er een herdenking gehouden op de begraafplaats. Maar ook op andere dagen in het jaar komen er verwanten en belangstellenden langs en leggen bloemen of kransen bij de kruisen of bij de ‘Stars and Stripes’ aan het einde van het veld.

Op de dag dat ik er was stonden er twee touringcars met Duitse kentekens, die een grote groep Amerikanen vervoerden. Op rondreis langs een aantal oorlogsmonumenten, waarvan er rond deze streek, zowel in Duitsland, België als in Nederland vele zijn. Sommigen hadden moeite om afscheid te nemen toen de groep weer verder moest. Ze bleven dralen bij het kruis waar ze hun bloemen hadden gelegd. En terwijl de groep zich naar de uitgang begaf, bleven zij staan, gaven het kruis een kushandje en wreven er nog even op. Daarna draaiden ze zich om en gingen met veel omkijken weer op weg naar de bus. Waarschijnlijk in het besef dat dit de laatste keer was dat ze het kruis bezocht hadden,

 

Margraten, april 2015

En als de grote groepen vertrokken zijn, gaat het onderhoud door. De graven worden onderhouden door vrijwilligers. Door Nederlanders die een graf hebben geadopteerd. De begraafplaats in zijn geheel wordt beheerd door een Amerikaanse overheidsinstelling.

Gisteren, 2 mei,  heeft een groot aantal van de graven tijdelijk een gezicht gekregen.  Tot vijf mei staan er bij ongeveer drieduizend graven de foto’s van de soldaten die er liggen. Gewone dagelijkse foto’s, vaak vrolijk en onbezorgd van jonge mannen, die er op dat moment geen weet van hadden dat hun leven al vrij snel zou eindigen in een vreemd land en onder helse omstandigheden. Deze foto’s zijn ook te zien op de site The fields of Honor, waarop tevens informatie staat over de nabij Luik gelegen begraafplaats Henri Chapelle.

 

Stars and Stripes

Zie ook de sites:

De gezichten van Margraten

Margraten Memorial Center

4 observations on “Een plek waar je stil van wordt……
    1. Blogger

      Dank je wel en ja, het grote herdenken gaat weer beginnen. 70 jaar nu en ik vraag me wel eens af: hoe lang nog?

       
      Reply
  1. Jeff

    Vanavond 20.00uur weer de herdenking,Mooi verslag waarom !!!!
    Fraai fotoverhaal en tekst weer Robert
    Jeff

     
    Reply
    1. Blogger

      …en nu hebben we het grote herdenken weer gehad. Eropuit om de feestelijkheden vast te leggen!

       
      Reply

Leave Your Observation

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *