Hét Bos der Onverzettelijken – Almere

Dit bos in de Almeerse Verzetswijk, dat ik steeds aangegeven zag als ik met de auto op weg was naar Almere-Stad, was de aanleiding voor mij in 2016 om een korte serie over bossen, onderduik en verzet in de Tweede Wereldoorlog in Nederland te maken. Nu ja, op de Veluwe dan, omdat ik toevallig wist van twee onderduikmonumenten in Drie en Vierhouten in de Veluwse bossen.

Die bossen heb ik bezocht en over geblogd en als laatste heb ik eind 2016 een kijkje genomen in Almere en deze foto’s gemaakt. Maar ondanks dat – of misschien juist omdat – ik me van tevoren een klein beetje had ingelezen viel het me niet mee wat ik daar aantrof. Voor iedere verzetsstrijder die in WO II is omgekomen is een boom geplant. En er staan drie lindebomen om de relatie met het koninklijk huis weer te geven. (Ik miste een cactus die de relatie van Bernhard met het Nationaal-Socialistische regime had kunnen weergeven) Ik  zag veel bomen, maar niet voor wie ze waren. Geen bordjes die dat aangaven en verder was er veel gesnoeid en gekapt. Misschien is de winter ook niet helemaal geschikt om een ‘monumentaal bos’ als dit te bezoeken.

Het is dan ook meer een stadspark dan een bos.  Wat smoezelige en hier en daar door pubers bekladde paaltjes geven de thema’s aan waarin het park is opgedeeld. Engelandvaarders, Februaristaking, Koeriersters, Gewapend verzet, Razzia’s, Spoorwegstaking, Concentratiekampen et cetera…

En honden….heel veel honden, want in dit verzets- en bevrijdingsbos mogen de honden loslopen, bevrijd van halsband en riem, en schel en hard hun mening uiten, hoe die ook luidt, en overal hun sporen nalaten. Als je van het pad afwijkt en het gras inloopt heb je een grote kans dat het profiel van je wandelschoenen zich vult met delen van de stinkende plakkaten waarvan de honden zich hier hebben bevrijd…. Ach ja, met een stokje en een beetje onverzettelijkheid schraap je dat gewoon onder je schoen weg. Ook dat is bevrijding toch?