Het goud en het geel van de Weerribben
10 februari 2016
De Weerribben. Een prachtig gebied, gelegen bij Sint Jansklooster aan de rand van Overijssel. Geboorteplaats van tweevoudig Elfstedentochtwinnaar Evert van Benthem en hij zal hier op de door turfwinning ontstane ‘weren’ waarschijnlijk het schaatsen wel geleerd hebben.
Nationaal park Weerribben-Wieden. Een Hollandser entree dan dit kun je niet bedenken. De toegang tot het grootste aaneengesloten laagveenmoeras van Noordwest-Europa.
En dat voel je als je over het terrein loopt. Bij iedere stap die je zet voel je de bodem meeveren en hoor je het daaronder gelegen water klotsen.
Een gebied met een geschiedenis waar ik in latere blogs vast nog op terug zal komen, want dit moet je minimaal ieder seizoen een keer bezocht hebben, al is het alleen al om te zien hoe het landschap verandert onder invloed van de jaargetijden.
In deze periode, middenin de winter, wordt het riet geoogst. Je kunt ook zeggen: het plaatselijke goud wordt gewonnen, dat tot dan toe de hele omgeving zo prachtig goudgeel heeft gekleurd.
De aanleg van de aangrenzende IJsselmeerpolders heeft destijds voor grote ‘ontwatering’ in het gebied gezorgd. Doordat de nieuwe polders lager liggen dan dit veengebied, trok al het water hier naar de noordoostpolder weg. Ruim driehonderd watermolentjes hebben dit probleem nu opgelost. Anders dan in de rest van Nederland gebruikelijk is, pompen zij het water niet uít het gebied, maar juist erin.
De watertjes die hier overgestoken moeten worden zijn de ’trekgaten’ of de ‘Weren’, waaruit vroeger de turf werd opgebaggerd.
Je kunt ze oversteken met een boot of met trekpontjes en er varen ook ‘fluisterboten’, heb ik mij laten vertellen. Bij harde wind is het een kunst om met de trekpont precies op de aanmeerplek aan te komen.
De stukken land rond de ‘Weren’ werden vroeger gebruikt om de turf te drogen. De ‘ribben’ werden ze genoemd, vandaar dus de naam Weerribben. Nu liggen ze vol met lange rijen hoog gestapelde rietbundels.
Met de zon in de rug kleurt het gebied prachtig geel, maar weersomslag dreigt……
En voor wie hem nog niet heeft kunnen zien op mijn andere site: het landschap in tegenlicht. Ik plaats ‘m toch nog een keer.
Mooi dat wij zoveel goud uit ons land kunnen oogsten.
Jammer dat steeds minder Nederlanders hier weet van hebben.
Mooi dat jij met jouw blog hierbij stilstaat.
Mooie foto’s!
Opgeruimde groet,
Toch hoor ik veel “O ja’s” als ik vertel dat ik hier geweest ben.
Met zulke natuurgebieden hebben we nog altijd goud in handen.
Dank!
Pingback: Licht mee in de Weerribben | In Bloggers blikveld
Een hele fraaie serie, foto’s met een “gouden”randje hoor.
Dank je! Je moet het ook wel treffen met zo’n omgeving.
Zeker goud,prachtig veengebied
Mooi gefotografeerd,Elke keer weer anders
qua jaargetijden. en niet overspoelt door
publiek vermoed ik
gr jeff
Geen idee hoe het er ’s zomers is, maar ik vond dat er nu – terwijl het toch behoorlijk fris was en regen dreigde – al
meer bezoekers rondliepen dan ik verwachtte.
Groet,
Robert
Schitterende serie, had de laatste al gezien maar ik vind de rest mooier, mag ik dat zeggen? Wat een geluk heb je gehad met die donkere wolken, ze voegen echt veel toe!
Natuurlijk mag je dat zeggen! Is ook een heel ander soort foto, wel van de soort waar ik erg van houd overigens.
Spelen met licht vind ik altijd leuk. En met wolken, maar die moeten me wel gegeven worden 😉
Pingback: Spiegelen na de Weerribben – De wereld in pixels….