
Koniksdag
24 april 2015
Het was een soort rokjesdag vandaag, maar dan anders, in het ‘Konikrijk’ van het ‘Oostvaardersveld’. Laat ik het Koniksdag noemen.
Eigenlijk was ik er alleen maar voor een kort bezoek om er wat foto’s te maken van de nog heel jonge veulens, die ik eerder deze week had gezien, toen ik er zonder camera langs reed.
Maar het was lekker warm en zonnig weer, er waren weinig wandelaars en juist toen ik het terrein betrad kwam de kudde me tegemoet. Beter kon ik het niet treffen, dus waarom zou ik me haasten om weer weg te gaan? En de sfeer was niet alleen maar lentelief, er zinderde wat. Bij het naderen van de kudde gierden de hormonen door de lucht. Ik voelde en hoorde de spanning tussen de paarden en wist dat, als ik er wat langer zou blijven en de kudde met geduld door mijn camera-oog zou volgen, er bijzondere platen in het verschiet lagen.
Nerveus gebrul en gekletter van hoeven. Onverwachte woeste uitvallen en galops, trappen achteruit, posities in de kudde werden bevochten….volgens mij heet dat: ‘bronstigheid’.
En ja, als de bronstigheid regeert – én……..als er kleintjes meekijken……. stuur die dan even om een boodschap…
…want de kans is groot dat je dan op de volgende schokkende beelden stuit….die ook als benauwend kunnen worden ervaren…..
Nu duidelijk is dat het niet echt tederheid is, waar die lieve veulentjes uit voort komen…de onderlinge sfeer in zo’n kudde is sowieso niet zachtzinnig….
Er wordt nogal wat bevochten…. En….ik heb van paarden de ballen verstand, maar ik meen toch echt te zien dat in al deze paardenclashes merries betrokken zijn. Vrouwtjespaarden dus…..
Ik heb ooit, misschien zelfs heel vaak, horen zeggen: als vrouwen het voor het zeggen zouden hebben op deze wereld, dan zouden we geen oorlogen meer kennen en worden alle conflicten, zo die er nog zijn, natuurlijk vreedzaam opgelost. Welnu, bij de koniks gaat dát blijkbaar niet op. Zelfs na een uiterst intimiderend dansje zonder winnaar blijven de dames nog stevig met hun koppen tegen elkaar staan. Overduidelijk nog lang niet rijp om tot een win/win-vergelijk te komen.
Veel geleerd over de koniklijke cultuur door er wat langer te blijven hangen. Gewoon een uurtje gezeten op een heuvel en op veilige afstand door de kudde heen gewandeld. Eigenlijk alleen maar op zoek naar een plaatje als…..:
Nou dat was een heftig middagje aan de foto,s te zien
Wildlife of the Netherlands.Unieke fotodocument Robert.
gr Jeff
Was een schitterende middag, of eigenlijk ochtend. Ik had de camera ingesteld dat ik meerdere afdrukken per seconde kon maken, dus ik had nogal wat te bekijken toen ik thuis was. Was de eerste keer dat ik zo heb gefotografeerd. Weer wat geleerd. Dank Jeff!
Je hebt het veulen mooi op de foto ‘liggen’ en je bent getuige geweest van een bijzonder liefdesspel.
Je hebt het mooi verwoord en fotografisch vastgelegd.
Allemaal precies wat ik heb geprobeerd te doen Arend-Jan. Dank!
IJzersterke blog, Robert. En aan de fotografie te zien, was je er precies op het juiste moment. Al met al:knap werk!
Veel dank Herman. Mijn timing was inderdaad erg goed, al was het per ongeluk. Toen ik er met de auto langs reed waren ze nog ver weg van de plek waar ik hoopte dat ze zouden zijn. Rond twee grote zandheuvels. Toen ik het terrein betrad kwamen ze daar plotseling aanwandelen.
Alsof ze op me gewacht hadden. Voor het eerste gewerkt met de instelling dat je meerdere opnamen per seconde kunt maken. En ik was erg verguld met het resultaat. Ik kon dan ook niet wachten tot Koningsdag met het te plaatsen 🙂
Pingback: Pas de deux | In Bloggers blikveld
Pingback: Lenteleven – De wereld in pixels….
Pingback: Wildfotografie bij het Aardhuis - De wereld in pixels....