Lente bij de Kiekkaaste
22 maart 2021
Dit delen:
21 maart 2021. De eerste lentedag op een schilderachtige plek aan de Dollard bij Nieuwe Statenzijl, Groningen. Hoewel geen schilder vandaag zijn ezel hier zou neerzetten, want de harde, ijzige wind zou zijn volledige uitrusting bij de kladden grijpen en doek, penselen en palet meters verderop in het riet smijten.
Op zondag is hier overigens ook geen plek voor schilders. Bezoekers lopen af en aan over de smalle loopplank, die nauwelijks ruimte biedt om elkaar te passeren; één van de passerende partijen moet zijwaarts opgesteld aan de rand van de planken gaan staan en soms de buik inhouden, om de ander doorgang te geven.
Naast het pad lopen, in het natte rietland, heb ik niemand zien doen. Dus dat lijkt geen optie.
Anderhalve meter afstand houden lukt dus niet hier. Maar het Coronavirus dat we daarmee van ons af proberen te houden wordt hier waarschijnlijk, zodra hij zich in de buitenlucht vertoont, bij zijn lurven gegrepen, in duizelingwekkende turbulentie de lucht in getrokken en met een welgemikte windvlaag in de Dollard geschoten. Ik maak me geen zorgen, maar Coronaproof…?
De Kiekkaaste zelf, waar het pad naar leidt, was in ieder geval goed geventileerd door de harde noorderwind die door de kijkgaten joeg. Helaas keken die vandaag niet uit op bijzondere vogels of zeehonden, voor hen was het te koud op deze gure lentedag. Zij bleven binnen vandaag.
Ik heb ooit mijn slaapzak uitgerold in een kiekkaaste op een Brabantse heidevlakte. Dit bleek de ontmoetingsplek te zijn van bewoners uit die omgeving. Het duurde even totdat zij waren uitgekletst.
Maar dat was ook op een warme zoneravond.
Mooie foto’s! Leuke tekst.
Vrolijke Voorjaarsgroet,
Die Brabanders ook…. Daar heb je toch een Proathuus voor? 🙂
Dat was ook wat zij deden, veel praten, oog voor vogels was er niet. Ik vermoed dat ze op de terugwandeling naar huis over mij als vreemde vogel spraken ..
Stille groet,
Ik ben nog steeds vol bewondering voor jouw stijl en sfeer. Helemaal mijn ding.
Je maakt me verlegen 😉 Maar ik heb er gewoon schik in zo. Dank!
Wat een plek, daar zou ik graag willen zijn, juist nu. Warme kleren aan.
Natuurlijk niet alleen, godweet wat er in dat riet leeft.
Hongerige wolven, denk ik. Er ligt ook een gehucht in de buurt dat zo heet en dat noemen ze natuurlijk niet voor niets zo…
Friesland wil een hek rondom de provincie tegen wolven, kunnen ze Groningen er ook wel bij pakken.
Wederom prachtig!
Een aanrader!
Pingback: Een coupure voor wat verkoeling – Moin!