Lenteleven
2 juni 2016
De dag nadat ik ‘offline’ ging, maar nog niet naar mijn vakantieadres vertrokken was, maakte ik een wandeling door het Horsterwold. Na een warme periode, was het weer op z’n zachtst gezegd ‘wisselvallig’ te noemen. Zon en bewolking wisselden elkaar inderdaad af en nu en dan viel er een spat regen.
Heerlijk weer dus voor een wandeling met camera.
Ik hoopte op een overweldigend kikkerconcert, zoals me dat een aantal dagen daarvoor op deze plek ten deel viel. Hier rechts van het pad staat een bankje, of liever een zitting, gezaagd uit een boomstam, waar ik in de schaduw zat uit te rusten na een lange wandeltocht, toen rechts voor me een zware kikkerbariton voorzichtig begon te kwaken. Na drie kortte uithalen van de bariton viel links van me een tenor in met een wat hoger gekwaak. Toen kwam er nog een tenor bij, ergens uit het midden van het kroos, en een paar tellen later werd de ruimte boven de plas gevuld door een enorm koor; alle stemmen en toonsoorten door elkaar, melodieloos maar prachtig. Ik ging er voor zitten, pakte mijn tas om er mijn bidon uit te halen én……..het was in één klap weer stil. Een verlegen koor schijnbaar, dat niet rekende op publiek.
Ik nam een slok, bleef daarna roerloos zitten en na een paar minuten kwam het koor weer op gang en kwaakte door tot een aantal naderende wandelaars de uitvoering verstoorde. Toen viel het weer stil.
Maar deze dag zat het er niet in. Geen aanzet tot een “kwaak” gehoord en geen kikker gezien. Ik had mijn telelens bij de hand, speciaal om het koor op de plaat te zetten, maar het was te koud waarschijnlijk; het koor had er duidelijk geen zin in.
Lente. De tijd van het jaar waarin de hormonen opspelen. Ook bij de koniks. Ik had hiervan al eens verslag gedaan met een fotoserie in het Oostvaardersveld, maar in het Horsterwold had ik er nog geen platen van gemaakt.
En vandaag, toen het zonnetje door de wolken scheen, hadden de Horster koniks er zin in. Een grote groep stond bij het eendenhotel. Hengsten, merries, veulens en opnieuw waren het de dames, volgens mij, die zich regelmatig waagden aan een stevige stoeipartij.
Wees gerust, dit is geen K.O. Alle wedstrijden eindigden ‘onbeslist’. Verbazingwekkend eigenlijk dat in die bikkelharde stoeipartijen geen zwaargewonden vallen.
Ondertussen wordt er goed op de kinderen gepast….
op wat even verderop al rondzwemt.
Lenteplaatjes die ik toch nog even wilde laten zien voordat……ik met de series kom, die ik gemaakt heb toen ik offline was.
Ik ben overigens nog heel even offline, maar had vanmorgen kortstondig een ‘lijntje’, zodat ik deze ‘post’ een zet kon geven.
Volgende week kom ik met verhalen uit een heel ander gebied. Tot dan!
Prachtig beelden van het gebied met mooie beschrijving van het kikkerconcert en het paardengestoei… Blij dat je er weer bent. Ik kijk uit naar je foto’s…
Dank je wel! Maar ik ben er nu pas weer echt. Online dan….aan de blogs moet ik nog werken en ik ben natuurlijk benieuwd naar wat ik gemist heb.
Drukke dagen worden dat 😉
Even bijbenen, daarna komt het wel goed. Ben ook aan het bijbenen… Drukke maand juni… Het bloggen zal er wat bij inschieten.
Bloggen is geen aangenomen werk. Moet leuk blijven en soms, heeeel soms, zijn andere dingen belangrijker 😉
Mooi nog even een verslag van het dierenwelzijn /leven met
foto,s..Gestoei van de paarden is uniek te noemen,dat je geluk
moet hebben zo,n moment te mogen meemaken en op plaat
te kunnen zetten
gr Jeff
Mooi weer in het voorjaar, dan heb je de grootste kans. En natuurlijk, wachten. Soms is fotograferen net als vissen denk ik.
Alleen wacht ik nooit zo lang dat ik aan het einde van de dag zonder vangst thuis kom 😉
Groet,
Robert