Let’s Rethink
24 juni 2016
Dit delen:
Rethink. Of hoe de Denen oude fabrieksgebouwen een tweede kans geven. Zoals deze moutfabriek uit 1861, aan de rand van het pittoreske stadje Ebeltoft. Hij stond op de nominatie om gesloopt te worden, maar een aantal inwoners verzette zich daartegen. Ze zamelden geld in, kochten het gebouw en maakten er sinds 2011 een bruisend cultureel centrum van onder het motto ‘Brewing something up again’.
De Nieuwe Moutfabriek is een plek voor livemuziek, lezingen, exposities en huisvest een microbrouwerij, een bibliotheek en een museum. En het aantal activiteiten zal nog verder worden uitgebreid.
Want inmiddels is ook samenwerking gevonden met Aarhus 2017, de organisatie die de tweede stad van Denemarken, Aarhus, klaarstoomt voor zijn rol als Europese Culturele Hoofdstad in 2017. Met als thema: Let’s Rethink .
De Nieuwe Moutfabriek is lid van een Europees netwerk van onafhankelijke Culturele Centra: TRANS EUROPE HALLES.
http://www.aarhus2017.dk/en/news/rethinking-old-factories/4449/
Die vindingrijkheid vind ik zo mooi. Prachtig gebouw met een ziel voor een cultureel centrum. Veel beter dan steeds weer dat afbreken en dan die kille nieuwbouw zonder ziel neer te zetten.
Helemaal mee eens. Ik ben dol op dit soort industriële gebouwen. Voor mij zijn het monumenten. België heeft er veel leeg staan. Tussen Maastricht en Luik staat er één langs de ‘Meuse’, hoog boven de weg. Ik hoop tenminste dat ie er nog staat, ik ben er al lang niet meer geweest. Maar als ik daar langs rijd stel ik me altijd voor wat je ermee zou kunnen doen, ook al heb ik geen idee in welke staat het werkelijk verkeert.
O ja, ik ook… Mocht ik er het geld voor hebben, ik zou het wel weten… In Wallonië staat het nog vol met dergelijke vervallen juweeltjes… overblijfsels uit de ooit zeer welvarende jaren, die in schril contrast staan met de rauwe werkelijkheid nu. Ze staan gewoon te verloederen. In Vlaanderen vind je ze ook, maar minder. Helaas gaan de meesten vroeg of laat tegen de vlakte omdat renovatie te duur is. Gaat men wel renoveren, dan moet het zeer duurzaam en met behoud van het originele karakter. Het prijskaartje is meestal schrikbarend hoog…
Ik vind het erg dat de wegwerpcultuur zich heeft doorgezet tot in de manier van bouwen. Vroeger werden gebouwen degelijk geconstrueerd. Ze moesten eeuwen mee. Nu is het allemaal uniforme, karakterloze prefabricatie…. men denkt op korte termijn… het hoeft niet persé lang mee te gaan.
Dat laatste was ook de gedachte van de architect Duiker toen hij in de twintiger jaren sanatorium Zonnestraal ontwierp, dat werd gebouwd in de bossen tussen Hilversum en Loosdrecht.
Hij was er van overtuigd dat de TBC in Nederland bestreden zou worden en sanatoria in de toekomst niet meer nodig zouden zijn. Dus het gebouw dat hij neerzette stond daar niet voor de eeuwigheid, maar voor hooguit een tien- of twintigtal jaren.
Maar nu is het een internationaal geroemd monument en hebben we al vele miljoenen Euro’s nodig gehad om het in stand te houden. Want het verval was ingebouwd.
Het kan verkeren.
http://www.robertsterk.nl/zonnestraal-hoofdgebouw/
http://www.robertsterk.nl/zonnestraal-dresselhuyspaviljoen/
Wat bijzonder. Het kan inderdaad verkeren.
Zitten we nu terug met veel gevallen van tuberculose, zijn er geen sanatoria meer – of wel, maar die kregen ondertussen een andere bestemming of werden afgebroken. Nu ja, voor behandeling van tbc heeft men geen sanatoria meer nodig.