Markermeer voor Michiel de Ruyter

Geen doorkomen aan. Een alerte student bewaakt de toegang tot de filmset van Michiel de Ruyter, die na een aantal weken in Zeeuwse wateren is neergestreken in het Markermeer bij Lelystad. Een vriendelijke wacht, hij wil ook veel vertellen over de opnamen die er plaatsvinden, maar hij is onverbiddelijk: geen toegang voor nieuwsgierigen of fotografen.

Maar de wacht heeft zich geposteerd vlak achter het viaduct waarover de N302 vanaf Enkhuizen naar Lelystad loopt. Het talud dat naar de weg loopt bevindt zich voor de markatielijn. Kwestie van beklimmen, voorzichtig de weg oversteken en dan zien of het uitzicht vanaf het viaduct over de filmset nog mooie beelden oplevert. Dat valt tegen, mijn maximale brandpuntafstand is dan ook maar 200 mm. Een lange rij auto’s van crew en figuranten en slechts twee portable wc-cabines, van de soort waar je alleen in gaat als je écht heel nodig moet. En op de achtergrond de Batavia, speciaal voor de opnames versleept vanuit de Bataviahaven naar het Markermeer.

Weer naar het talud gelopen blijkt er zich ook een verdieping lager, naast de toegangsweg naar de filmset, een nieuwe bewaker te hebben geposteerd. Ik hoef er niet langs, maar ga er achterlangs om foto’s vanaf de basaltblokken te maken van de schepen en mogelijke activiteiten rond de filmopnamen. En de dame kijkt sowieso niet achterom…wat zijn we toch blij met z’n allen met die smartphones.

Blik op de Batavia, waarbij het water van het Markermeer stoer tegen de basaltblokken klotst. Een mooie combi en de driekleur wappert strijdbaar in de wind op de dag voor de WK-wedstrijd van Nederland tegen Costa Rica. De afstand is groot, maar ik wil toch proberen de Batavia in beeld te brengen tezamen met de Etoile du Roi. Een schip dat ooit ook gebruikt werd bij een film over de Britse marineman Horatio Hornblower. Maar dat speelde in de tijd van admiraal Nelson, de grote winnaar en verliezer van de slag bij Trafalgar. Hij won de slag, maar verloor er zijn leven. Michiel de Ruyter deed toen al een kleine 140 jaar niet meer mee. Goed beschouwd is dit schip dus een anachronisme, maar ja, je moet maar replica’s uit de Ruyters tijd voorhanden hebben…..en aan de Zeven Provinciën wordt nog gebouwd in Lelystad.

Redelijk gelukt, maar moest hem wel wat croppen. Dan nog één van de Etoile du Roy met al het zware materieel eromheen, dat blijkbaar nodig is om deze filmopnamen mogelijk te maken….

En daarna weer terug, achterlangs de attente bewaker, die zich noch door mijn aanwezigheid, noch door de bloedhitte van de zon van de belangrijke zaken op haar smartphone laat afleiden…..

Over Oranje moeten we het in de context van Michiel de Ruyter niet hebben; Michiel en de Oranjes waren geen politieke vrienden tijdens zijn leven. Maar ook onder de driekleur alleen zou admiraal van Gaal ons de dag na deze opnamen langs Costa Rica hebben geleid….wat een wissel was dat !!! Voor hem nog deze toevoeging, om zijn missie in de West tot een finalewinst te ondersteunen!