R.I.P. Koolmeesjes
1 juni 2015
Dit delen:
Jammer! Er was inderdaad een nest, ik blogde er al over in Koolmezen vice-versa.
De jongen waren hoorbaar uit het ei en tjilpten dat het een lust was. Het was echt vrolijk lente in de tuin. Vader en moeder vlogen de eerste twee dagen af en aan met proteïnerijke kost tussen de snavels. Maar op dag drie was er ineens geen vliegverkeer meer, de hele dag niet voor zover we dat konden volgen.
Het werd stil in de achtertuin.
Op dag vier zagen we vader of moeder met een levende larf in de snavel naar binnen glippen…..en er weer uit, zonder de larf te hebben afgeleverd. Een nieuwe kans zoekend in het naastgelegen hok, waarvan we een week of drie geleden het kunstig gebouwde, maar lege nestje verwijderd hadden, omdat het niet meer bezocht werd. En ook daaruit vertrok hij of zij onverrichter zake met het voer nog tussen de snavels.
Uiteindelijk hebben we maar een kijkje genomen in het nest: vier piepkleine kuikentjes lagen met omhoog gerichte snaveltjes roerloos in het nest. Er zat geen beweging in, slechts ééntje bewoog heel licht en had het snaveltje een beetje open. Comateus waarschijnlijk, dood gaan was nog een kwestie van weinig tijd. Ik heb het nest in een plastic zak geschoven en die goed dichtgebonden in de afvalbak gegooid.
Nog altijd schiet zo af en toe één van de ouders met voer in het hok en komt er daarna vertwijfeld uit, zoekt het naastgelegen hok en vliegt dan weer weg.
Een dagje verzaakt in de opvoeding en dan krijg je dat…..keihard….in koolmezenland.
Zo heb ik ook een volledig gevuld nest moeten begraven ………
Vogelvriendelijke groet,
We hebben vijf nesten gehad hier, in de zes jaar dat we er wonen. Maar één daarvan is uitgevlogen, de andere vier zijn voortijdig aan hun eind gekomen. Geen hoopvolle statistiek voor de soort.
Dan erger ik mij meer aan de buurtkatten dan nodig is.
Bijna elk jaar nestelt of Familie Pimpelmeel of Familie Koolmees in mijn tuin met goed gevolg.
Ook Familie Merel nestelt elk jaar in mijn tuin.
Alleen zij zijn zo stiekem dat ik daar het resultaat meestal van mis.
Vogelvriendelijke groet,
Dan valt de statistiek landelijk gelukkig mee 🙂
Een triest einde in dit verhaal Robert
het zij zo helaas,Volgend jaar hopend
betere afloop.
’tIsnieanders Jeff. Wel een beetje de vraag natuurlijk waar het door komt. In Amsterdam Zuid-Oost, waar jij woont….woont ook Rob Alberts. En daar gaat het meestal goed! Kan zijn dat niet alleen de katten hier een rol spelen. Het is ook al twee keer voorgekomen dat er voor onze snufferd een mus van de schutting werd geplukt door een buizerd. We zitten natuurlijk wel dicht op de natuur.
We zullen zien!