Roestwater
24 mei 2021

Elk blog heeft twee kanten en dit is de andere kant van de foto van het vorige blog. Hier staan we vóór in de Stavernse openluchtkerk, en achter het altaar, dat zo staat opgesteld dat de pastoor tijdens de dienst tussen zijn beminde gelovigen door kan kijken naar watermolen de Brüneforth.

Die water in wijn lijkt te veranderen, maar dat is schijn. Daar heb je ook geen molen voor nodig, maar wonderen.
Denk dus niet dat het de molen is, die dit water tot een roestkleur mengt: het is het ijzerhoudende hoogveengebied, dat het water zijn kleur geeft. En waar doorheen het riviertje zo’n 35 kilometer lang kronkelt voor het verderop bij Meppen in de Eems uitmondt.

Het riviertje heet de Nordradde en heeft meer weg van een brede beek. En zijn kleur is niet uniek voor het oppervlaktewater in deze regio.

Ook de sloten hebben het …

….en het water bij de gemaalhuisjes langs de Eems. Zoals hier bij Fresenburg, waar de eenden liever uit het water blijven en daarom in hoogbouw erboven wonen.
Prachtblog
Het eerste water dat uit mijn waterpomp komt is ook roestbruin gekleurd. Met flink doorpompen wordt het weer helder en doorzichtig. Het pomphuis is waarschijnlijk van gietijzer gemaakt. En het grondwater in mijn tuin wordt gefilterd door het opgebrachte zand. Ik gebruik de waterpomp alleen maar om de potten op het terras van water te voorzien.
Mijn tuin is maar een kleine postzegel in een woonwijkje.
Maar jouw foto’s laten zien dat jouw achtertuin groots en wijds is. Telkens weer weet jij dat prachtig vast te leggen in jouw blog.
Vriendelijke groet,
Gelukkig is mijn achtertuin niet zo groot en weids als jij zegt. Maar voor een Nederlander is het nog altijd een grote lap grond om het huis heen. Waarvoor ik overigens ook grondwater kán gebruiken om te besproeien, de slangen liggen er. Ik heb er alleen geen pomp op aangesloten. Juist vanwege de ijzerrijkheid van het water hier. Het zal voor het gras en de haag waarschijnlijk goed zijn, maar ik denk dat de passieflora en de druif en ander bloeiend spul er niet mooier van worden.
Wat apart, en nog mooi ook in het landschap. Bijzondere uitstraling, trekt zeker veel blikken?
IJzer in de bodem geeft vaker vreemde plekken, ik kende ergens een roodbruine strook in een -voor de rest- groen grasveld.
Iets anders was een van de slootjes achter ons huis, met roestbruin water. We noemden het de iersloot, naar de koeien-uitwerpselen.
Het zal waarschijnlijk ook ijzer zijn geweest
Het valt niemand hier (meer) op. Ook in de Groningse kanalen zie je die verkleuring, juist op plekken waar het water minder stroomt, zoals bij de sluizen als ze dicht zijn. Het hoort bij het landschap en maakt het karakteristiek. Maar het is aan de buitenstaanders om dat op te merken.
Bijzonder hoor! En wat een fijn uitzicht voor meneer pastoor, hahaha!