Trail Run Zeewolde
18 april 2016
Dit delen:
Heel Nederland was aan het rennen afgelopen weekend. Tenminste, binnen mijn blikveld dan, want Hilversum had zondag z’n Cityrun en tot mijn grote verrassing zag ik zaterdag in Zeewoldes stiltegebied De Stille Kern, bovenop de Horsterberg, een soort kampement. Net geen tentenkamp, maar wel voldoende tentzeil om beschutting te bieden aan de organisatie van een échte Trail Run.
Twee afstanden te lopen, één van tien en één van twintig kilometer en een beperkt aantal deelnemersplaatsen. Maximaal 150. Met medewerking van Staatsbosbeheer, zonder kan het natuurlijk niet. Eén van de boswachters liep dan ook zelf mee.
De start van waarschijnlijk de kortste afstand van de Trail Run. Een aantal weken terug stond het parcours hier nog volledig onder water, daarna trok het zich terug, maar na alle regen van de afgelopen dagen zal het toch natter geweest zijn dan aanvankelijk werd ingeschat.
Hardlopen is aan mij niet besteed, maar ik schatte in dat bij een afstand van 20 kilometer de deelnemers zo’n twee uur later zouden finishen. En voor ze die finish zouden bereiken, kwamen ze langs:
het steentijdhuis
Palencamping Campanula
Moesten ze denk ik nog wel wat hoogstaand water trotseren……
en hopen dat de koniks zich niet in de competitie zouden mengen. Hoewel het bij Trailrun om de ‘beleving’ gaat en niet om het winnen.
Het slalommen om de konikshopen heen maakt het lopen al vermoeiend genoeg.
En dan……als je…..al slalommend….spetterend en koniks ontlopend……. het einde……van het parcours bereikt………moet je nog over een hekje en………sh*t…..tig treden omhoog.
Maar daarna bereik je wel het ware heldendom. De finish op de top van de Horsterberg!
En daar staan dan koude fruitdrankjes en warme familiehugs voor je klaar.
Deze fotograaf was overigens te laat om dat allemaal vast te leggen. Toen hij na tweeëneenhalf uur terugkeerde, na wat andere onderwerpen bezocht te hebben, waren de meeste deelnemers al lang naar huis. Geen idee ook hoe hard die atleten lopen…….
https://www.avzeewolde.nl/pages/906/trailrun-stille-kern/
Wat jij in tien stappen doet, doen de hardlopers in drie stappen. Alleen…, jij legt daarbij jij je omgeving vast met je camera. De hardlopers lopen zo snel als mogelijk naar hun droge handdoek om zich af te drogen en daarna uitgehijgd naar huis toe.
De enige overeenkomst kan zijn (en dat is bij de hardlopers er wel) dat jij en de hardlopers een voldaan gevoel hebben. Bij jou kan dat de mooie plaatjes zijn die jij geschoten hebt. De hardlopers kunnen later van jouw plaatjes genieten waar zij gelopen hebben…
Zie ik trouwens nu mijn reactie van gisteravond. Tot zo net zag ik het niet en dacht dat mijn tikwerk van gisteravond ergens zweefde…
Geeft niet, heb jij twee reacties van mij.
Jij weet hoe het werkt, jij hebt er de juiste schoenen voor 😉 Inmiddels drie reacties binnen. Die van gisteravond heb je misschien vanaf een andere PC verstuurd, of ander IP-adres, want hij zat tussen m’n spam én toen ik aangaf dat het geen spam is moest ik ‘m evengoed nog ‘modereren’. En nu staan er drie :-), maar ik zal er één weghalen.
Ondertussen heb jij ook je kilometers gemaakt, al is het in een ander tempo.
Leuke reportage!
Ik begrijp dat er een oudere sportverslaggever achter de geraniums is verdwenen.
Misschien tijd voor een loopbaanwissel?
Vrolijke groet,
In een ander tempo en in een andere tijdspanne. De sfeerbeelden waren al wat ouder, een soort mise en place.
Is te modern voor Studio Sport, dan moeten er eerst nog meer achter de geraniums 🙂
Hahaha heel leuk de foto-hardloop race tot in detail met de obstakels onderweg
Jammer dat je te laat hijgend aankwam om verfrissing en om de voldane helden
te fotograferen 🙂
gr jeff
Story of my life Jeff 😉
Groet,
Robert