Waterloopbos Marknesse

Heel aangenaam verrast werd ik afgelopen weekend, toen ik een bezoek bracht aan het Waterloopbos in Marknesse. Ik had verwachtingen van een overzichtelijk typisch polderbos met lage jonge bomen, waarin het accent zou liggen op de techniek van de waterloopmodellen die daar gebouwd zijn en die ze in het pre-computertijdperk gebruikten bij het ontwerpen van grote havens en waterwerken. Dat het een tocht zou worden door een bijna sprookjesachtig bos, waarin de natuur weer de regie neemt over de inmiddels vervallen waterloopmodellen en dat die combinatie soms prachtige waterspiegelingen oplevert in het schitterende licht van een warme zomerzon….. zo’n mooie wereld had ik niet verwacht.

Het Waterloopbos stamt dan ook al uit 1944, toen het nog deel van het Voorsterbos was. Door de natte en zeer vruchtbare polderbodem groeit de vegetatie hier hard en doen de bomen in hoogte en breedte niet onder voor die in de al veel oudere Veluwe. Zeventig jaar oud dus, maar met een bijzonder karakter.
In 1952 kreeg het Waterloopkundig Laboratorium de beschikking over het deel van het Voorsterbos dat nu Waterloopbos heet. Gelegen tussen het hoger gelegen ‘Vollenhoverkanaal’ – dat zorgt voor de aanvoer van het water – en de lager gelegen ‘Zwolse vaart’ – waar het gebruikte water uiteindelijk weer uitstroomt – bood dit perceel perfect de mogelijkheid om, met behulp van gegraven sloten en kanalen, diverse scenario’s met bewegend water te simuleren. In op schaal gebouwde proefopstellingen werd getest hoe bouwwerken als havens en kustlijnen zich onder specifieke omstandigheden bij bewegend water gedragen. De proefopstellingen bleven na afronding van de onderzoeken gewoon liggen of werden soms weer aangepast om dienst te doen voor nieuwe onderzoeken. Zo zijn in dit bos ook de berekeningen gemaakt voor de Nederlandse Deltawerken.

Zoals ik al schreef: het was in meerdere opzichten een verrassende wandeling door het Waterloopbos. Ik liep daar dan ook volledig onvoorbereid. Geen route gevolgd, geen gids bij de hand, nauwelijks een idee van wat de objecten die ik fotografeerde precies zijn. Dit ga ik nog eens over doen, maar dan beter gedocumenteerd. Dit bos leent zich er ook bij uitstek voor om ieder seizoen te bezoeken. Om te fotograferen hoe het erbij ligt in herfstkleuren; met winters ijs en in lentebloei. Ik verheug me al op de series die dat moet opleveren.
Hieronder volgen dus alleen nog maar foto’s, waarvan een enkele met toelichting.
Voor wie meer informatie wil: zie de links onderaan de blog.

Golfmachines

Meer informatie over het Waterloopbos is te vinden op de site van het Waterloopbos en die van Natuurmonumenten.