Wildfotografie bij het Aardhuis

Wilde zwijnen en edelherten lopen hier rond, in Hoog Soeren, op het wildpark bij een voormalig jachthuis – het Aardhuis – van koning Willem III. Ik wilde het nog eens proberen, wild fotograferen. Maar nu onder iets minder bronstige en hectische omstandigheden dan onlangs bij de Oostvaarder koniks. Het is maar hoe wild je het hebben wilt.

Ditmaal ging ik voor mijn rust en nam ik genoegen met minder wild.

Ik ben er op m’n tenen langsheen gelopen om ze niet te storen. Die kleintjes mag je niet storen. Die hebben hun slaap hard nodig om te groeien, weet ik als rechtgeaarde carnivoor. Grappig om te constateren was, dat daar toch een hoop zware lichamen bij elkaar lagen te slapen, maar dat er niet één daarvan snurkte. Apneu lijkt me evolutionair gezien ook niet voordelig in het wild. De aandacht trekken van je vijand, terwijl je in je zwakste moment verkeert. Dat overleef je niet lang.

Ik zal het er thuis verder niet over hebben.

Toen ik voldoende foto’s had gemaakt van dit tafereel, zachtjes afdrukkend om ze niet te verschrikken, ben ik in sluipgang verder getrokken. Op weg naar het schuwe deel van het wildbestand. Rood wild noemen ze dat, maar je moet goed uitgerust zijn om die kleur erin te herkennen.

Uitgerust met goed materiaal bedoel ik dan. Je hebt een flinke telelens nodig om er een close up van te kunnen maken, want ze komen geen centimeter dichterbij. En dan staan ze daar onder de bomen. Ze kijken strak voor zich uit, verroeren zich niet en je vraagt je af: wie bekijkt nu eigenlijk wie? Hier moet je geduld voor hebben, merkte ik, en fysiek ook goed uitgerust zijn. Want door het gebrek aan actie dreigde ik op mijn plekje in de zon in slaap te vallen.

De edelherten bewogen niet en de Aardmannen, een soort trollen uit lokale sagen die in de berg wonen waarop het Aardhuis staat, lieten zich ook niet zien…..het leek me het einde van de missie. En toen schoot me te binnen: bij het Aardhuis had ik nog een plek gezien waar het goed toeven is.

Een plek in de zon waar ik met een ijskoud colaatje even rustig kon bedenken hoe ik deze ervaring in een blog kan gieten……