Zonnestraal – Dresselhuyspaviljoen
20 maart 2015
Uitzicht vanaf het hoofdgebouw op wat waarschijnlijk het moeilijkste renovatieproject op landgoed Zonnestraal is geweest: het Dresselhuyspaviljoen. In de jaren dat ik er werkte, eind jaren tachtig, was alleen de linkervleugel langs de toegangsweg naar het hoofdgebouw nog in gebruik. Terwijl dat toen ook al flink in verval was. De vleugel rechts en het gebouw in het midden waren in die tijd uit veiligheidsoverwegingen al afgesloten. Ik heb er dia’s van, maar die zijn nog niet gedigitaliseerd. Als ik zo ver ben en ze zijn nog de moeite waard, maak ik een overzichtsblog met foto’s van toen en nu.
Dit paviljoen is gebouwd tussen 1928 en 1931 en is vernoemd naar Mr. H.C. Dresselhuys. ‘Vrij Liberaal’ lid van de Tweede Kamer en tevens secretaris van het Rode Kruis. De man die de bouw van Zonnestraal mogelijk heeft gemaakt en voor wat hoort wat: dan wordt er een gebouw naar je vernoemd.
In 2014 waren ze al druk bezig om het landgoed op te knappen. Het hele omliggende bos ging op de schop.
Daar zijn ze in 2015 voortvarend mee verder gegaan, zag ik onlangs op een foto op Facebook. Dat was aanleiding voor me om er weer eens een kijkje te nemen. Op de foto links is te zien dat er een vlakte is gecreëerd, die vraagt om inrichting. En rechts blijkt dat, hoe ver Zonnestraal ook van de bewoonde wereld af ligt…. vernielingen heb je overal. Nu maar bewijzen dat de boodschap op dat A4’tje geen bluf is.
Trappenhuis aan de achterkant van het paviljoen. Het eerste deel van Dresselhuys dat je ziet, als je vanaf de parkeerplaats naar het hoofdgebouw loopt.
En nog een trappenhuis, aan de voorkant ditmaal, …..omdat het zo lekker omhoog kijkt.
Mooi strak abstract architectuur van beton-ijzer (kozijnen-ect) en glas
waardoor veel licht en doorkijk ontstaat in de gebouwen,waar jij eens
rondgelopen hebt als ik goed gelezen hebt.
Fraai foto overzicht Robert.
Ga snel naar het vervolg achter het gebouw
gr Jeff
Licht is het zeker en luchtig was het ook tot de restauratie. Staal en glas, maar geen roestvrij staal, dus dan weet je wat gebeurt.
Tochtig was dus een beter woord dan luchtig 😉
Pingback: Kunst achter Duiker blauw | De wereld in pixels….
Pingback: Bluf! | In Bloggers blikveld